امروزه برای برآورده کردن طرح لبخندی دلنشین و داشتن دندان های صاف، دیگر نیازی به تحمل طولانی مدت سیم و براکت های فلزی در دهان نیست. با هدف افزایش اعتماد بنفس و اطمینان از گذراندن یک دوره ارتودنسی با حصول نتیجه مطلوب، ارتودنسی بی رنگ جایگزینی شده که برخلاف بریس های سیمی/براکتی به سختی قابل مشاهده هستند. جهت آشنایی با ارتودنسی بی رنگ، با ما همراه باشید.
آنچه در این مقاله می خوانید
در حالی که بریس های بی رنگ ممکن است برای موارد خاص عدم تطابق یا مشکلات پیچیدگی نیش که توسط ارتودنسی سنتی بهتر حل و درمان می شوند مناسب نباشند، می توان از بریس های بی رنگ برای درمان های زیر استفاده کرد:
بریس های بی رنگ اصولاً برای بزرگسالان و جوانان طراحی شده اند و هنگام وجود داشتن دندان های شیری برای سایر گروه های سنی توصیه نمی شوند. کودکان و نوجوانان که با مشکلات ارتودنسی دندان رو به رو هستند، با تشخیص متخصص ارتودنسی معمولاً به بریس های فلزی سنتی با براکت/سیم در جلوی دندان ها نیاز دارند. با این حال فقط دندانپزشک یا ارتودنتیست شما می تواند نوع ارتودنسی شما را تعیین کند.
انواع بریس های بی رنگ شامل بریس های سرامیکی، بریس های پشت دندان (ارتودنسی لینگوال) و ارتودنسی شفاف یا اینویزیلاین هستند. بریس های سرامیکی دقیقاً مانند بریس های فلزی هستند، با این تفاوت که برای صاف کردن دندان ها از براکت های به رنگ دندان و گاهی سیم های به رنگ دندان استفاده می شوند.
به طور کلی براکت های سرامیکی به رنگ دندان باعث شده که آن ها کمتر از فلز قابل توجه باشند، اما به اندازه ارتودنسی پشت دندانی یا الاینرهای های شفاف در ارتودنسی اینویزیلاین، بی رنگ نیستند. بریس های پشت دندان که به آن بریس های داخلی یا “iBraces” نیز گفته می شود، تراز کننده هایی واضح اند که درمان ارتودنسی را تقریباً بی رنگ جلوه می دهند.
بریس های سرامیکی شفاف، از مواد کامپوزیتی ساخته شده اند که ضعیف تر و شکننده تر از همتای فلزی خود هستند. براکت های سرامیکی بزرگ تر از براکت های فلزی هستند و این می تواند تمیز کردن اطراف براکت های شما را سخت تر کرده و منجر به تورم لثه یا عقب نشینی لثه ها شود.
از آن جا که لیگاتورها سفید یا شفاف هستند، ممکن است روی آنها لک ایجاد شود. اما جای نگرانی نیست زیرا هر بار که تنظیم می شوند، لیگاتور ها تغییر می کنند (به طور کلی ماهانه). همچنین مانند براکت های فلزی، براکت های سرامیکی نیز قابل جا به جایی نیستند تا زمانی که درمان به پایان برسد. وجود دائمی این براکت ها می تواند باعث تحریک و ناراحتی شود و ممکن است مراقبت منظم از دندان، غذا خوردن و صحبت کردن را پیچیده کند.
استحکام آن ها به اندازه بریس های فلزی نیست، بنابراین بریس های شفاف سرامیکی نیاز به زمان درمان طولانی تری دارند. زیرا ممکن است نیاز باشد که متخصص ارتودنسی شما یک نیروی آهسته و تدریجی اعمال کند تا اطمینان حاصل شود که توانایی های مقاومت براکت های شفاف بیش از حد نیست.
براکت های سرامیکی معمولاً از براکت های فلزی سنتی گران ترند. به عنوان یک اقدام صرفه جویی در هزینه، برخی از بیماران ممکن است ترجیح دهند که بریس های سرامیکی را فقط روی قابل مشاهده ترین دندان ها قرار دهند و از براکت های فلزی سنتی روی باقی دندان ها که نیاز به صاف شدن دارند، استفاده کنند. برعکس بریس های فلزی که در گرفتن تصاویر به کمک اشعه ایکس تداخل ایجاد می کنند، استفاده از این نوع بریس ها کوچکترین تداخلی در روند تصویربرداری ایجاد نمی کنند.
بریس های داخلی یا لینگوال به پشت دندان ها متصل می شوند تا از دید افراد پنهان شوند. با استفاده از تصاویر اسکن شده داخلی دندان ها، کامپوتر های مخصوصی به صورت سفارشی براکت هایی را تهیه می کنند که به قسمت داخلی دندان های فوقانی و پایین متصل می شوند.
این باعث رضایت افرادی می شود که غالباً در انظار عمومی هستند و ممکن است نسبت به پوشیدن براکت های فلزی در جلوی دندان های خود حساس باشند. ارتودنسی لینگوال یا پشت دندانی ثابت است و قابل جا به جایی نیست. از معایب برکت های داخلی دندان می توان به این نکته اشاره کرد که به دلیل سفارشی سازی رایانه ای برای ساخت براکت ها، این ارتودنسی هزینه بالاتری نسبت به بریس های سنتی که در جلوی دندان ها استفاده می شود دارد.
نصب این بریس ها به دلیل قرار گیری در داخل دهان و پشت دندان ها نیاز به تخصص زیادی دارد، بنابراین همه متخصصان آن را انجام نمی دهند و از ارائه آن به عنوان یک طرح درمانی طفره می روند. گفتار، حفظ بهداشت دندان و از بین بردن پلاک دندان ممکن است با این ارتودنسی چالش هایی ایجاد کند.
این تراز کننده های شفاف، نوعی ارتودنسی متحرک هستند و باعث می شوند تا درمان شما بدون تحریک و با کمترین دردسری انجام شود. این پلاک های شفاف تقریباً غیرقابل مشاهده هستند و در برابر ایجاد ساییدگی مقاوم هستند. باوجود این پلاک ها، دیگر هیچ براكتی برای خراب شدن و هیچ سیم دیگری برای شكستن و فشار دادن نیاز نیست. تراز کننده های شفاف را می توان برای خوردن، آشامیدن، مسواک زدن و استفاده از نخ دندان از دهان خارج کرد و سپس دوباره در دهان قرار داد.
درمان اینویزیلاین در درجه اول به دلیل نیاز به همکاری مطلق و سخت برای بزرگسالان طراحی شده است. این الاینرهای شفاف باید حداقل 22 ساعت در روز استفاده شوند و هنگام در آوردن باید در ظرف مخصوص خود گذاشته شوند تا گم نشوند.
در پایان این مقاله لازم است یادآوری کنیم که انجام هر نوع روش ارتودنسی در هر سنی، قطعاً سلیقه ای و تحمیلی به کلینیک دندانپزشکی و متخصص ارتودنسی نمی باشد و فقط و فقط باید با مشورت متخصص ارتودنسی انجام پذیرد و مطیع نظر پزشک بود.