ارتودنسی ثابت دو فک با ریتینر چگونه است؟

درمان ارتودنسی دندان ها و فک های نامرتب با ریتینر

ارتودنسی ثابت دو فک با ریتینر چگونه است ؟ موقعیت دندان ها و فک های نامرتب را می توان با ارتودنسی ثابت دو فک با ریتینر در کودکان و نوجوانان اصلاح کرد. برخلاف بریس های ثابت، بریس های متحرک همیشه استفاده نمی شوند، اما استفاده از آن ها به مدت کافی مهم است.

اگر دندان های کجی دارید یا وقتی دهان خود را می بندید فک بالا و پایین شما به خوبی در کنار هم قرار نمی گیرد، می توانید موقعیت دندان ها یا فک ها را اصلاح کنید که این گزینه ها را با یک دندانپزشک متخصص که به عنوان متخصص ارتودنسی شناخته می شود، در میان بگذارید. در صورت نیاز به درمان، معمولاً بریس های متحرک یا ثابت در نظر گرفته می شوند. بعضی از کودکان و نوجوانان از هر دو نوع بریس استفاده می کنند.

هدف از درمان ارتودنسی حرکت تدریجی دندان ها و فک ها به موقعیت دیگری است؛ بنابراین اکثر انواع بریس های دندانی بر روی دندان ها یا فک ها فشار وارد می کنند. آن ها دندان ها را در جهت دلخواه فشار داده و روی رشد فک ها تأثیر می گذارند.

هنگامی که بریس ها نصب می شوند، مرحله ای را دنبال می کند که در آن شما از چیزی که به عنوان نگهدارنده معروف است، استفاده می کنید. این کار برای جلوگیری از بازگشت مجدد دندان ها به موقعیت اولیه انجام می شود.

بریس های متحرک چگونه کار می کنند؟

بریس های متحرک معمولاً از دو صفحه پلاستیکی تشکیل شده اند: یکی برای فک بالا و دیگری قوس مانند برای فک پایین. هر دسته از بریس ها برای شخصی که آن را می پوشد، ساخته شده و فقط متناسب با آن فرد است. بریس های متحرک در دهان قرار می گیرند. هنگام غذا خوردن یا ورزش کردن می توانید آن ها را بیرون آورده و در یک جعبه مخصوص نگهداری قرار دهید.

صفحات پلاستیکی دارای اجزای سیم حلقه ای یا U شکل هستند که به آن ها متصل شده است. این سیم ها در اطراف دندان ها قرار می گیرند و بریس ها را در جای خود نگه می دارند. آن ها همچنین برای تغییر موقعیت خود به دندان های خاصی فشار می آورند.

بریس ها اغلب دارای پیچ نیز هستند. این پیچ ها هر زمان که دندان ها یا فک ها کمی جا به جا شده اند، می توانند پرانتز ها را به تدریج پهن کنند. در نتیجه، بریس ها همچنان به اعمال نیرو می پردازند. از این طریق می توان استخوان های فک را نیز تحت تأثیر قرار داد. به عنوان مثال، یک فک فوقانی باریک می تواند به تدریج پهن شود. کودکان و نوجوانان یا والدین آن ها می توانند پیچ ​​ها را در خانه بچرخانند. دکتر به آن ها می گوید که چگونه این کار را انجام دهند. اما گاهی اوقات بریس ها در قرار های معاینه با متخصص ارتودنسی تنظیم می شوند.

مزایا

خوب است که گاهی اوقات بتوانید بریس ها را بیرون بیاورید. برای مثال، می توانید طبق معمول غذا بخورید و مجبور نیستید که از انواع خاصی از غذا ها اجتناب کنید. هنگام مسواک زدن، بریس ها را نیز بر می دارید؛ بنابراین می توانید دندان های خود را مثل همیشه تمیز کنید. اما بریس ها نیز باید چند بار در روز با مسواک کاملا تمیز شوند. برای بریس ها می توانید از محصولات تمیز کننده مخصوصی نیز استفاده کنید – به عنوان مثال، به صورت پودر یا قرص محلول که می توانید در آن داخل جعبه پاک کننده یا لیوان، همراه با بریس ها قرار دهید.

معایب

بریس های متحرک هنگام شروع استفاده و پس از بستن پیچ ها می توانند باعث ناراحتی یا درد شوند، اما معمولاً درد آن ها کمتر از بریس های ثابت است.

استفاده از بریس های متحرک می تواند در ابتدا بر گفتار شما تأثیر بگذارد. به همین دلیل، بسیاری از افراد وقتی مجبور هستند زیاد صحبت کنند، بریس ها را از دهان خود خارج می کنند. همچنین می توان در هنگام انجام برخی از ورزش ها، بریس ها را بیرون آورد. می توانید با متخصص ارتودنسی درمورد این که آیا این کار ضروری است، صحبت کنید. این که بتوانید بریس های خود را بیرون بیاورید، می تواند نکات منفی هم داشته باشد: نوجوانان باید اطمینان حاصل کنند که در واقع همان اندازه که دکتر گفته است، از این بریس استفاده کنند که اگر این گونه نباشد، بریس ها اثر مطلوبی نخواهند داشت.

لوازم ارتودنسی کاربردی

دندان ها و فک های نامرتب را نیز می توان با کمک سینی های پلاستیکی شفاف معروف به aligners درمان کرد. برای ایجاد چسب اضافی برای ردیف کننده ها، نقاطی از “چسب” معروف به ضمیمه ها در مکان های خاصی روی دندان قرار می گیرند. همانند بریس ها، ردیف کننده های شفاف نیز دندان ها را به جهت خاصی فشار می دهند تا موقعیت آن ها تغییر کند. از آن جا که یک مرتبه حرکت دندان ها نمی تواند با موقعیت جدید سازگار شود، تا رسیدن به موقعیت نهایی باید چند بار تعویض شود.

هزینه های درمان ارتودنسی با این تراز کننده ها توسط بیمه های قانونی تأمین نمی شود، بنابراین مردم باید خودشان هزینه های آن ها را پرداخت کنند.

مرحله احتباس چیست؟

پس از اصلاح ناهماهنگی، مرحله نگهداری درمان آغاز می شود که شامل استفاده از چیزی به منظور حفظ دندان در موقعیت جدید خود است که پس از مرحله فعال درمان به عنوان نگهدارنده شناخته می شود. بدون مرحله احتباس، آن ها احتمالاً به همان مکان قبلی بازمی گردند. برخلاف بریس ها، نگه دارنده ها، دندان ها را در جهت دیگری فشار نمی آورند و نمی کشند، بلکه فقط آن ها را در جای خود نگه می دارند.

نگهدارنده های ثابت یا “باند شده” معمولاً از سیم هایی ساخته می شوند که به پشت دندان ها چسبانده می شوند و به مدت چند سال در دهان می مانند. بعضی از انواع آن ها فقط دندان های جلویی را در جای خود نگه می دارند، در حالی که بعضی دیگر نیز به دندان های پشتی چسبانده می شوند. نگهدارنده های متحرک شامل انواع مختلفی می شوند که شبیه بریس های متحرک هستند و شب ها استفاده می شوند.

بهتر است با متخصص ارتودنسی درمورد این که کدام نوع نگهدارنده مناسب شما است و برای چه مدت باید از آن استفاده کنید، صحبت نمایید. این امر در هنگام تصمیم گیری در مورد استفاده از نگهدارنده ثابت یا قابل جا به جایی نیز صادق است.