ارتودنسی ثابت و متحرک ، مخصوص افرادی است که با مشکلات بهم ریختگی دندان و فکین مواجه هستند و قصد انجام ارتودنسی را دارند اما گاهی ممکن است سوالاتی در ذهن شان ایجاد شود. از قبیل اینکه ارتودنسی ثابت و متحرک چیست؟
ارتودنسی ثابت بهتر است یا ارتودنسی متحرک دندان ؟
آیا برای استفاده از هر کدام از این انواع ارتودنسی محدودیت سنی داریم؟
آیا در ارتوسرجری ( ارتودنسی همراه با جراحی فک ) هم از ارتودنسی ثابت و متحرک استفاده می شود؟
بسته به مواد ترکیب (انواع فلز، سرامیک، اینویزالاین، لینگوال و غیره) انواع مختلفی از بریس وجود دارد؛ اما قبل از آن شما باید ابتدا تصمیم بگیرید که آیا می خواهید ارتودنسی ثابت یا متحرک داشته باشید. ارتودنسی ثابت و متحرک، هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.
در این مقاله، ما مزایا و معایب این بریس ها را بررسی خواهیم کرد تا به شما کمک کنیم تصمیم بگیرید که چه چیزی برای شما بهتر است.
آنچه در این مقاله می خوانید
تفاوت این دو مدل از درمان در نامگذاری آنها مشهود است . به طوریکه براکتها در روش ثابت (که از آن روش سنتی ارتودنسی نیز یاد می شود)، روی دندانها چسبانده شده است و نمی تواند آنها را تا پایان درمان از دهان خارج کنید. درحالیکه ارتودنسی متحرک می تواند در زمان شستن دندانها و نظافت دهان یا هنگام غذا خوردن از دهان خارج شود. از دیگر تفاوتها می توان به میزان تاثیرگذاری آنها اشاره کرد که در ارتودنسی ثابت بیشترین تاثیر روی ردیف شدن دندانها اعمال می شود در حالیکه در ارتودنسی متحرک، مرتب شدن دندانها به طور جزیی انجام می شود اما با توجه به اینکه می توان این پلاک را از دهان خارج کرد و از مسواک و نخ دندان به راحتی استفاده کرد مسلما بهداشت دهان و دندان نسبت به ارتودنسی ثابت در مرحله بالاتری قرار می گیرد و ریسک ابتلا به بیماریهای لثه در طول درمان کاهش می یابد.
ارتودنسی ثابت برای موارد جدی تراز بندی دندان ها توصیه می شود. نتایج استفاده از بریس های ثابت زود تر از بریس های متحرک قابل مشاهده است؛ بنابراین، اگر دندانپزشک از شما می خواهد که به دنبال بریس های ثابت بروید، ناامید نشوید؛ زیرا مجبورید آن ها را فقط برای مدت زمان کوتاه تحمل کنید.
بریس های ثابت حرکات دقیق دندان را قادر می سازند تا نتایج بهتر و ماندگاری به شما بدهند. استفاده از براکت در بریس های ثابت این اطمینان را می دهد که دستگاه برای هر حرکت دندان شما کار می کند؛ بنابراین، می بینید که چگونه بریس های ثابت با دندان های شما کار می کنند تا لبخندی زیبا به شما بدهند. با این حال، اگر مشکل دندانی جزئی دارید، ممکن است بخواهید بریس های متحرک را برای کار در نظر بگیرید.
وقتی نوبت به هزینه ارتودنسی می رسد، بریس های ثابت معمولاً ارزان تر از آن هایی هستند که قابل جدا شدن اند و به بریس های متحرک معروفند. بریس های ثابت در مقایسه با بریس های متحرک زمان کمتری برای صاف کردن دندان ها دارند؛ بنابراین، هرچه مدت درمان شما بیشتر باشد، پول بیشتری نیز باید پرداخت کنید. بهترین راه برای انجام این کار، شناسایی کل هزینه سال برای هر دو گزینه و تعیین مدت زمان درمان برای آن ها است.
روش های پرداخت متنوعی پیش روی شما خواهد بود که می توانید هم بصورت نقدی و هم اقساط، هزینه ارتودنسی دندان های خود را چه بصورت ثابت باشد چه بصورت متحرک، پرداخت کنید. این مورد بسته به کلینیکی که شما ارتودنسی را انجام می دهید و پزشک متخصص شما دارد.
از بریس های متحرک عمدتا برای رفع مشکلات جزئی در تراز دندان استفاده می شود. استفاده از آن ها آسان است؛ زیرا می توانید هنگام خوردن و مسواک زدن آن ها را بیرون آورید. آن ها می توانند گزینه خوبی برای اصلاح مشکلات مربوط به دندان های جلویی باشند. بریس های متحرک معمولاً از ردیف های پلاستیکی تشکیل شده اند که به دندان های شما متصل شده و آن ها را مجبور به حرکت در مسیر دلخواه می کنند.
اینویزالاین نوعی ردیف کننده شفاف است که می توانید به جای بریس های فلزی یا دیمون استفاده کنید. هر دو بریس ثابت و قابل جدا شدن می توانند شفاف باشند و از این رو خجالت آور نیستند. با بیان این که کدام گزینه برای شما بهتر جواب خواهد داد، به مسئله دندانپزشکی شما و مبلغی که می خواهید برای درمان ارتودنسی خود هزینه کنید، بستگی دارد. زیرا معمولاً هزینه سنگین تری دارند.
در این جا انواع مختلفی از بریس ها وجود دارد که عبارت اند از:
ارتودنسی ثابت قسمت های مختلفی دارد که عبارت اند از:
دارای سیم و براکت فلزی هستند، بریس های فلزی رایج ترین گزینه به خصوص برای بچه ها هستند و بیشتر مورد توجه قرار می گیرند. و از گذشته روش سنتی ارتودنسی و پر طرفدار با نتیجه عالی بوده است.
دارای سیم های فلزی هستند، اما براکت هایی به رنگ دندان و شفاف دارند و در نتیجه کمتر مورد توجه قرار می گیرند.
سیم های زنگ دار و براکت ها از نوع لینگوال است، اما در قسمت داخلی دندان ها یا اصطلاحاً پشت دندان ها نصب می شوند که باعث می شود کاملا نامرئی باشند. و هنگام صحبت کردن فرد با دیگران دیده نشود.
شامل بریس های متحرک و تراز های واضح است؛ همانطور که از نامش پیداست، به راحتی می توانید آن ها را جدا کنید. این گزینه ها برای نوجوانان و بزرگسالان که ممکن است با بریس های فلزی اعتماد بنفس خود را از دست بدهند، ایده آل است. در مورد کودکان، بریس های ثابت بهتر هستند؛ زیرا ممکن است بریس های متحرک را به راحتی از دست بدهند. علاوه بر این، ممکن است در هنگام قرار دادن یا از بین بردن آن ها، به آسیب رساندن یا شکستن بریس های قابل جدا شدن منجر شود.
ثانیا، گزینه های قابل جا به جایی برای کسانی که مشکلات ارتودنسی خفیف تا متوسط دارند، موثر است. برای حرکت افقی دندان ها به جهت چپ یا راست مناسب هستند، اما وقتی نوبت به چرخش دندان ها به داخل و خارج می رسد، موثر نیستند.
صفحات اکریلیک هستند که با سیم فولادی ضد زنگ مجهز شده اند. حرکت دندان ها توسط فنر های ضد زنگ انجام می شود که هر چند هفته توسط دندانپزشک فعال می شوند، فشاری که سیم وارد می کند، دندان ها را مجبور می کند تا به موقعیت صحیح خود برگردند. آن ها می توانند دندان های نامرتب را با خود بکشند یا فشار دهند. بریس های دندان متحرک می توانند مشکلات دندان مانند فاصله، دندان های کج یا شلوغ و کراس بایت را اصلاح کنند.
تراز کننده های واضح نیز قابل جا به جایی هستند، اما از یک جنبه با بریس های قابل جدا شدن متفاوت هستند و عملا قابل مشاهده نیستند.
سینی های شفافی هستند که از نیروی تدریجی برای کنترل حرکت دندان استفاده می کنند. آن ها متناسب با دهان هر فرد ساخته شده اند. یک سری از تراز بندها به بیمار داده می شود که هر تراز کننده دندان ها را به صورت افزایشی حرکت می دهد و دندان ها توسط مجموعه نهایی تراز کننده ها در موقعیت صحیح قرار می گیرند. برای دستیابی به بهترین نتایج لازم است که تراز کننده ها حداقل 20 ساعت در روز پوشیده شوند. به طور کلی، زمان درمان آن ها کوتاه تر از بریس های ثابت سنتی است.
افرادی که هر نوع از ارتودنسی دندان را انجام داده اند ، باید یک سری نکات را جهت پیشروی صحیح دوره بهبودی ارتودنسی رعایت کنند به همین دلیل ما برخی از مهم ترین اقدامات بعد از ارتودنسی ، را در ذیل بیان خواهیم کرد :
بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اند باید ماهانه تحت معاینه قرار گیرند ، حضور در کلینیک یا مطب متخصص ارتودنسی ، طبق زمان بندی معین بسیار مهم می باشد ؛ بنابراین معاینه های ماهانه را جدی بگیرید و برای آن زمان بگذارید.
بهتر است بیماران در دوره درمانی ارتودنسی ، از استعمال دخانیات خودداری کنند.
در صورت انجام ورزش هایی که در آن ها احتمال وارد شدن ضربه به دهان افراد وجود دارد ، بیماران باید از محافظ دهان استفاده کنند.
بیماران باید از دستکاری براکت و سیم های ارتودنسی اجتناب کنند.
در صورتی که براکت یا سیم ارتودنسی شما شکسته یا شل شده است سریعا به پزشک معالج خود مراجعه کنید.