ارتودنسی دندان ایمپلنت شده امکانپذیر است؟

ارتودنسی دندان ایمپلنت شده چگونه انجام می شود؟ این سوال ممکن است برای افرادی که ایمپلنت دندان دارند به وجود آید که آیا بعد از ایمپلنت می توان ارتودنسی کرد یا خیر. در پاسخ به این سوال باید گفت که استفاده همزمان از ایمپلنت دندان و ارتودنسی به شرایط درمانی بیمار بستگی دارد و ارتودنتیست به همراه جراح دهان و فک در نهایت تصمیم خواهند گرفت که ارتودنسی چگونه می تواند باعث اصلاح طرح لبخند افرادی شود که ایمپلنت انجام داده اند.

نحوه درمان با ارتودنسی و ایمپلنت

افرادی که دارای یک یا چند عدد دندان از دست رفته هستند و همینطور به دلیل ناهنجاری های دندانی، تصمیم به مرتب کردن دندان هایشان دارند، این دغدغه را دارند که به چه ترتیبی باید عمل کنند. برای انجام این درمان ها، ابتدا شبیه سازی معمولی یا دیجیتالی از روی دندان های بیمار انجام می شود. سپس ارتودنتیست و جراح دهان و دندان، بهترین روش درمانی را با الویت دادن به ایمپلنت یا ارتودنسی تعیین می کند.

متخصص جراح نیز با ارتودنتیست در زمینه ایجاد فضای کافی برای کاشت دندان و مرتب کردن ریشه های دندان های مجاور ایمپلنت همکاری می کند. در نهایت بعد از پایان پروسه درمانی، استفاده از یک ریتینر یا نگه دارنده را برای ثابت ماندن دندان ها به بیمار پیشنهاد می دهند.

ایمپلنت دندان چیست؟

عوامل زیادی مانند پوسیدگی دندان شدید، بیماری لثه، بهداشت و مراقبت ضعیف از دهان و دندان، دیابت، سیگار کشیدن و بیماری آرترت روماتوئید، می توانند باعث از دست رفتن دندان ها شوند.

ایمپلنت یکی از رایج ترین روش های جایگزین برای دندان های از دست رفته یا پوسیده است. ایمپلنت دندان دارای یک پایه یا پیچ تیتانیومی است که در داخل فک قرار می گیرد و به آن فیکسچر نیز می گویند. سپس یک روکش پروتزی بر روی بخش تیتانیومی نصب می شود که ظاهری مشابه دندان طبیعی دارد و کسی متوجه وجود آنها در دهان بیمار نمی شود.

نصب تاج یا پروتز دندان بر روی پایه ایمپلنت به صورت مستقیم وجود ندارد و برای این کار نیاز به یک عضو رابط است. به منظور اتصال این 2 بخش به یکدیگر، از یک اباتمنت یا تقویت کننده استفاده می شود.

نحوه کاشت ایمپلنت

کاشت ایمپلنت به حالت پانچ انجام می شود. به همین دلیل آسیبی به عروق خونی استخوان فک وارد نمی شود و نتیجه بسیار مطلوبی دارد. برای دوام و افزایش طول عمر ایمپلنت دندان، بیمار باید بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کند. در صورتی که از آنها به خوبی مراقبت نشود، بیمار نیاز به ترمیم خواهد داشت.

ترتیب اولویت ارتودنسی و ایمپلنت دندان

چالشی که بیمار و پزشک در این مرحله با آن روبه رو می شوند این است که اول باید ارتودنسی دندان را در اولویت قرار داد یا باید ایمپلنت دندان انجام شود.

ارتودنسی قبل از ایمپلنت

بهتر است که اگر نیاز به ایمپلنت دندان دارید قبل از ایمپلنت، دندان های خود را ارتودنسی کنید. زیرا پایه های ایمپلنت دندان به سختی به استخوان فک جوش خورده اند و مانند دندان های طبیعی با فشار وارد شده از طرف بریس های ارتودنسی حرکت نمی کنند و نتایج دلخواه را به بیمار نمی دهد. به همین خاطر بیمار برای ایجاد فضای کافی برای ایمپلنت و حرکت دندان ها به مسیر صحیح خود، لازم است که قبل از ایمپلنت، دندان های خود را ارتودنسی نماید.

همچنین این امکان وجود دارد که اگر مشکل فشردگی و بهم ریختگی دندان ها و کمبود فضای فک داشته باشید، فضای خالی ایجاد شده با استفاده از ارتودنسی پر شود و درنتیجه دیگر نیازی به ایمپلنت نخواهید داشت.

ایمپلنت قبل از ارتودنسی

در بسیاری از موارد، درمان ارتودنسی دندان ایمپلنت شده نیز امکان پذیر است، زیرا آنها تداخلی در یکدیگر ایجاد نمی کنند. اما نکته ای که حائز اهمیت است این است که بریس ها بر روی دندان ایمپلنت شده نمی توانند اعمال نیرو کرده و آن را حرکت دهند. اما این به این معنی نیست که نمی توان از ارتودنسی برای دندان ایمپلنت شده استفاده کرد.

زیرا اگر چه ارتودنسی بهتر است که قبل از ایمپلنت انجام شود، اما اگر دندان های اطراف ایمپلنت جزو اهداف ارتودنسی نباشند پس می توان ارتودنسی را بعد از ایمپلنت انجام داد. همچنین گاهی ممکن است حین درمان ارتودنسی، دندان ایمپلنت شده به عنوان تکیه گاهی برای تقسیم فشار بین دندان های دیگر استفاده شود. پس در این صورت بهتر است ایمپلنت قبل از ارتودنسی انجام شود تا ساختار و استحکام لازم را برای حرکت سریع دندان ها فراهم آورد.

از طرفی اگر چه ارتودنسی نمی تواند موقعیت ایمپلنت را تغییر دهد، اما می تواند موقعیت سایر دندان ها را تصحیح کند. پس اگر قبل از ارتودنسی ایمپلنت کرده باشید، می توانید از ارتودنسی نیز استفاده کنید.

این امکان نیز وجود دارد که با بالا رفتن سن و جا به جا شدن دندان ها، دندان ایمپلنت شده در یک موقعیت نادرست قرار بگیرد. پس باید از ارتودنسی استفاده کرد تا سایر دندان ها جا به جا شوند و در موقعیت درستی نسبت به دندان ایمپلنت شده قرار بگیرند. در این صورت تصمیم مبنی بر این است که ایمپلنت از روی دندان برداشته شود، سپس ارتودنسی انجام شود. سپس بعد از پایان پروسه درمان با ارتودنسی، مجدداً کاشته شود.

ایمپلنت و ارتودنسی همزمان

ارتودنتیست برای بررسی تغییرات فک و دندان، ممکن است در حین کار یا بعد از ارتودنسی از ایمپلنت استفاده کند. مهارت ارتودنتیست در انجام این کار بسیار مهم است. از میان این سه روش یاد شده، معمولاً روش اول استفاده می شود. زیرا ایمپلنت قابل حرکت دادن نیست و این امر جابه جایی دندان ها را دچار مشکل می کند.

همچنین با ارتودنسی می توان اقدام به موازی کردن ریشه های دندان های مجاور نواحی بی دندان و ایجاد فضای کافی جهت ایمپلنت نمود. به همین خاطر، استفاده از ایمپلنت بعد از ارتودنسی از کیفیت و دوام بیشتری برخوردار است. شایان ذکر است که استفاده از هر کدام از این روش ها به مهارت متخصص ارتودنسی بستگی دارد و باید در هر شهری که هستید به حاذق ترین و باتجربه ترین ارتودنتیست شهر خود مراجعه کنید؛ مثلا بهترین متخصص ارتودنسی در کرج.

ایمپلنت ارتودنسی چیست؟

ایمپلنت ارتودنسی نوعی دیگر از ایمپلنت ها هستند که برای ردیف کردن موقت می توانند روش مناسبی باشند. این ابزار را می توان برای کنترل انکلوژ اسکلت دندانی در بیمارانی که دندان هایشان پیچیدگی کمتری دارند یا در مواردی که نیاز به انکوریج دقیق است مورد استفاده قرار داد.

ایمپلنت ارتودنسی به دلیل نصب آسان، هزینه کم، کاشت فوری، کاهش ناراحتی بیمار، قطر کم، تنوع بالا، راحت برداشته شدن و راحت تمیز شدن بسیار مفید و کاربردی است.

روش های مراقبت از دندان ایمپلنت شده

• سیگار کشیدن و خوردن چای و قهوه در 3 روز اول کاشت ایمپلنت ممنوع است.
• بیمار باید تا 8 ساعت پس از ایمپلنت، از خوردن مواد غذایی خودداری کند.
• دندان ها باید روزانه 3 مرتبه با دهان شویه تمیز شوند.
• بیمار باید در روز اول از مسواک زدن خودداری کند.