آیا می دانید حلقه ارتودنسی چیست؟ اگر شما هم در دهان خود ارتودنسی ثابت دارید، حتما می دانید که اجزای متفاوتی در دهانتان قرار گرفته است، اما ممکن است این اجزا را به خوبی نشناسید. ما به شما این اجزا و کار هریک را توضیح می دهیم. در ادامه با bestdentists همراه باشید.
آنچه در این مقاله می خوانید
در ارتودنسی ثابت همانطوری که از نام آن پیداست، اجزایی روی دهان بیمار ثابت می شوند و بیمار نمی تواند آن ها را حرکت دهد. در این شیوه که از انواع دیگر ارتودنسی متداول تر است، اجزایی نگین مانند که مربع های کوچکی هستند، روی دندان های بیمار می نشینند که به آن ها براکت می گویند. درمان با ارتودنسی ثابت معمولا حدود دو تا سه سال طول می کشد و بیمار در این مدت باید به طور مداوم در زمان هایی که ارتودنتیست تعیین می کند به او مراجعه کند تا روند درمان مورد بررسی قرار بگیرد. با ارتودنسی ثابت، دندان ها در هر ماه حدود یک تا یک و نیم میلی متر جا به جا می شوند.
اجرای ارتودنسی ثابت عبارتند از:
به قطعات مربع شکل کوچکی که روی دندان ها چسبانده می شوند، براکت می گویند. این براکت ها مانند دستگیره کار می کنند و سیم های ارتودنسی به آن ها وصل می شوند تا دندان ها را به سمت محل مورد نظر حرکت دهند. این براکت ها با توجه به سلیقه بیمار می تواند از جنس فلز استیل یا سرامیک شفاف و سفید رنگ ساخته شود. گاهی نگین براکت دارای یک شیار است که سیم ارتودنسی از داخل آن رد می شود .
در حقیقت می توان گفت که وظیفه اصلی اعمال نیرو به دندان ها، بر دوش سیم ارتودنسی است. این سیم معمولا از فلز استیل ساخته می شود. در طی دوران درمان با ارتودنسی از سیم هایی با قطر های مختلف استفاده می شود.
لیگاچور ها حلقه های کوچک کشی هستند که دور نگین های براکت ها قرار می گیرند و سیم ارتودنسی را به براکت متصل می کنند. جنس حلقه های کشی ممکن است فلزی باشد. معمولا برای کودکان از حلقه های پلاستیکی استفاده می شود که رنگ های متفاوتی دارد و فرد می تواند با توجه به سلیقه خودش آن ها را انتخاب کند. لازم به ذکر است که این حلقه طی هر بار مراجعه بیمار به پزشک عوض می شود.
الاستیک ها حلقه های کشی هستند که بین دو یا چند براکت وصل می شوند. در حقیقت الاستیک ها به دندان ها و دو فک مقابل همدیگر نیرو وارد می کنند تا با هم تناسب پیدا کنند. الاستیک را هم با توجه به سلیقه بیمار می توان در رنگ های مختلفی به کار برد.
فنر مارپیچی که بین دو سیم ارتودنسی می پیچد، از جنس فلز است و بین دو دندان فاصله ایجاد می کند. گاهی هم از این فنر مارپیچی برای بیرون آوردن دندان های نهفته استفاده می کنند.
قلاب ارتودنسی مانند یک زایده از جنس فلز است که بعضی وقت ها به نگین های براکت ها جوش می خورد تا الاستیک ها دور آن قرار بگیرند.
بندهای ارتودنسی یا حلقه های فلزی، شبیه به کمربند هایی هستند که دور برخی دندان ها مثل آسیاب بزرگ بسته می شوند. این حلقه های فلزی ممکن است شبیه به یک قطعه لوله ای شکل کوچک هم باشند.
برای مراقبت و نگهداری از اجزای ارتودنسی خود به نکات زیر توجه کنید.